H. HOGENDOORN
In de nacht van Woensdag 31 Augustus op Donderdag 1 September 1955 overleed
in het Academisch Ziekenhuis te Utrecht br. H. Hogendoorn, voorganger van de
kleine kerk van St. Jansklooster, tevens gerechtigd om naar art. 3 D.K.O.
een stichtelijk woord te spreken in de kerken van de classis Zwolle.
Hendrik Hogendoorn werd 17 Juni 1901 te Wilnis geboren. De begeerte om
predikant te worden leefde zeer jong in hem. Tengevolge van het sterven van
zijn vader — Hendrik was toen nog maar 8 jaar — durfde hij met deze begeerte
niet voor de dag te komen.
Op 26-jarige leeftijd, toen zijn moeder in Doorn ging wonen werd de
boerderij verwisseld voor het Gymnasium te Utrecht. Na 4 jaar werd de studie
voortgezet aan de zendingsschool te Oegstgeest.
Van 12 November 1933 tot 24 Juni 1934 diende hij de Ned. Herv. Kerk te
Vollenhove als hulpprediker. Strijd en moeilijkheden, tengevolge van de
plaatselijke situatie in de Ned. Herv. kerk waren oorzaak dat een
afzonderlijke evan-geliesatiepost gesticht werd te St. Jansklooster. 19 Mei
1935 werd het werk daar begonnen. De landelijke situatie der Hervormde Kerk
hield hoofd en hart bezig. Na een lang proces werd begin 1952 het besluit
genomen definitief te breken met de Hervormde Kerk en over te gaan naar de
Chr. Geref. Kerken. Het bestuur van de plaatselijke evangelisatie en vele
leden gingen met br. Hogendoorn mee. Het was een rijk uur, toen de gemeente
werd geïnstitueerd en vroegere bestuursleden bevestigd werden als
ambtsdragers w.o. br. Hogendoorn zelf.
Aan br. Hogendoorn werd verlof gegeven een stichtelijk woord te spreken in
eigen gemeente. Nadat hij een jaar lang onderwijs had gehad van
verschillende predikanten werd dit verlof uitgebreid tot heel de classis
Zwolle.
Met idealen bleef onze broeder vervuld. De Heere heeft er een streep door
gehaald. De Koning der Kerk heeft Zijn plan met ieder ook van Zijn
ambtsdragers. Op Maandag 5 September werd hij begraven op het eenvoudige
kerkhof van Heetveld midden in het Noord-Overijselse land. De rouwdienst
werd geleid door br. G. Visser van Emmeloord, collega en vriend van br.
Hogendoorn.
Op het graf werd het woord gevoerd door een jeugdvriend van de overledene,
Ds. Doornenbal van Oene, Ds. Ponstein van Hasselt en dhr. Gaasbeek,
godsdienstonderwijzer te Veenendaal.
Ook wie zijn levensidealen niet bereikt, kan toch Gods roeping volbracht
hebben, en niet tevergeefs geleefd hebben.
In dat licht zien we het leven en sterven van Hendrik Hogendoorn, die in
menig opzicht strijd en teleurstelling in zijn leven geboekt heeft.
J. H. Velema.